Dr. Joke Maex geeft les aan toekomstige kleuterlera(a)r(ess)en in Vlaanderen. Hoewel de titel anders doet vermoeden (en dat was waarom ik zo uitzag naar deze presentatie), gaat de presentatie vooral over de uitdagingen die ontstaan als ze kleuterdocenten wil leren hoe zij het godsdienstonderwijs in hun klas vorm kunnen geven. Maar daarmee is de lezing niet minder interessant.
In Vlaanderen is het godsdienstonderwijs aan kleuters minder gereguleerd dan bij oudere leeftijdsgroepen. Het hoort een logisch onderdeel te zijn van het normale curriculum van leren over dieren, dinosaurussen etcetera. Dat vraagt van leraren dat ze in gewone situaties ruimte kunnen zien voor het religieuze.
Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Net als in Nederland hebben veel kleuteronderwijzers in België eerder een VMBO-niveau dan HAVO of VWO. En net als in Nederland is de maatschappij verregaand geseculariseerd, waardoor het religieuze taalspel steeds minder in de maatschappij aanwezig is. Bovendien blijken veel toekomstige onderwijzers vooral mythisch-letterlijk te geloven en veel moeite te hebben om geloofsbeelden ook symbolisch te bekijken.
Op al deze terreinen verschillen de toekomstige kleuteronderwijzers in België waarschijnlijk maar weinig van de doorsnee kerkelijke vrijwilliger (of ouder) in Nederland. Toch is het noodzakelijk deze uitdagingen het hoofd te bieden willen zij de ouders verder kunnen brengen. Maex neemt daarom haar toevlucht tot beeldende kunsten. Niet zozeer door haar studenten te laten kijken, maar door hen (net zoals zij later zouden kunnen doen) aan de slag te laten gaan met afval-kunst en het scheppingsverhaal, of met bibliodrama en het verhaal van de barmhartige Samaritaan. Die kunstvormen zorgen ervoor dat de studenten hun eigen beelden bij het verhaal creëren - soms in een kritisch tegenover, soms in een nieuwsgierig verkennen.
Op dat moment beginnen de studenten met symboliseren, en leren ze langzaam om ruimte voor het religieuze te zien in hun eigen werkzaamheden. Wat wij hiervan kunnen leren? Eigenlijk is het gewoon een good practice van hoe je met ouders, catecheten en kinderen/catechisanten aan de slag kunt gaan om hen te leren sporen van het religieuze in hun eigen leven te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten