dinsdag 5 april 2011

Kindertheologie en de kindertheoloog

Naast de aspecten tijd en ruimte noemt dr. Evert Jonker ook het contact en de mensen die bij dat contact betrokken zijn als belangrijke aspecten van een krachtige leeromgeving.

Alleen een leider/coach/gesprekspartner die goed contact heeft met de kinderen kan verhalen ritualiseren: passende woorden, emoties en expressies geven aan gevoelens in de verhalen. En met 'passend' bedoelt Jonker (of ben ik het zelf? - ik denk wij beiden) niet zozeer 'passend bij de traditie' alswel 'passend bij de gesprekspartners'. In een vertelling geef je woorden aan de vertelling die in je hart leeft (je eigen stabiele narratieve identiteit). Maar welke woorden je precies kiest en hoe je die uitspreekt is afhankelijk van je gesprekspartner. Bij de één ben je woest-enthousiast, bij de ander gevoelig en ingetogen. Beide vormen zijn echter een uitdrukkingsvorm van jouw identiteit én het verhaal dat jij belangrijk genoeg vindt om te vertellen.


De presentatie die dr. Elisabeth Haakedal later op de dag geeft sluit hierbij aan. Zij doet verslag van de religieuze ontwikkeling die Sofie doormaakte op haar weg door het middelbaar onderwijs. Haakedal noemt het godsdienstonderwijs dat Sofie ontving een voorbeeld van goed godsdienstonderwijs. Haar docent was op het juiste moment complimenteus en stimulerend, stelde op het juiste moment de juiste vragen en wist op het juiste moment de juiste nuancewijziging aan te brengen in het vaste Noorse curriculum of dat curriculum zelfs te verlaten. Het gaat Haakedal echter te ver om alle credits aan de docent te geven, ook tekst- en werkboek zelf hebben een hoge kwaliteit. En mogelijk dat Sofie min of meer een toevalstreffer was. Maar zelfs dan was het een voorbeeld van goed godsdienstonderwijs, want misschien moet je niet willen verwachten dat je bij iedereen succes hebt.

Overigens is het voorbeeld van Sofie een interessant voorbeeld: een religieus geïnteresseerd meisje dat groot is gebracht met een vorm van private religion, met als voorbeelden een moslim-vader en een christelijke moeder, die bovendien van elkaar scheidden toen Sofie 13 was. Op dat moment verhuisde zij met haar moeder vanuit 'een islamitisch land' terug naar Noorwegen.

In de volgende post meer aandacht voor een laatste element uit de presentatie van Evert Jonker.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten