Het is jullie vast al opgevallen. In mijn posts komt nogal eens de afkorting dr. voor. En dat zijn dan toonaangevende doctors uit heel Europa. Mij viel het ook op, maar iets eerder dan jullie - namelijk toen ik het programma en de deelnemerslijst ontving + de opmerking dat de voertaal Engels zou zijn.
Ik moet zeggen: het maakte mij wel nederig. Want daar zit je dan als simpele kersverse doctorandus (of tegenwoordig: Master of Arts). Natuurlijk had ik al wel enige kennis op het gebied van kindertheologie, en was met name dr. Henk Kuindersma (JOP's huis-academicus) zeer geïnteresseerd in en verrast door mijn afstudeerwerk. Maar het schrijven van een scriptie is toch wat anders dan een internationale conferentie met tal van mensen die hun sporen verdiend hebben op dit gebied en elkaar her en der in het academische wereldje tegenkomen.
Bovendien: toen ik ooit mondeling Engels deed haalde ik met de hakken over de sloot een voldoende. En mijn Duits (want er zijn veel Duitsers aanwezig)... tsja... daar heb ik zelfs nooit eindexamen in durven doen...
Maar hoe nederig ik me ook voelde. Het valt eigenlijk alles mee. Henk Kuindersma is geen uitzondering. Het feit dat ik daadwerkelijk wetenschappelijk empirisch onderzoek heb gedaan en in de praktijk werk en adviseer zien mensen als iets positiefs. Zelfs door die 'grote wetenschappers' wordt soms mijn praktisch-professionele JOP-advies gevraagd en met een opgelucht gezicht geaccepteerd en mee naar huis genomen. En aan alle kanten klinkt de roep om het niet bij mijn Master-thesis te laten maar vooral door te blijven vragen en zoeken (geen idee of ik dat wel wil, want ik hou ook best veel van het praktische JOP-werk).
En dan die talen... tsja... zelfs al waren Duits en Engels niet mijn beste vakken, ik prijs me gelukkig dat ik niet de officiële voertaal hoef te verlaten om in mijn moedertaal te spreken. En dat ik de mensen (doctores en professoren (!)) die dat wel moeten ook gewoon kan verstaan en zelfs in hun moedertaal kan bevragen of beantwoorden. Hadden mijn docenten indertijd dan geen gelijk, hebben televisie, internet en theologische literatuur mijn woordenschat en grammatica verbeterd, of heb ik gewoon net iets meer talenlef? Ik heb geen idee.
Ik ben trouwens niet de enige pas afgestudeerde theoloog. Uit België en Duitsland kwamen de PhD-studenten Machteld en Veronika met hun professoren mee. Ze zitten nog aan het begin van hun promotie-onderzoek en zijn minstens zo groen in het internationale academische wereldje als ik. En die professoren zelf... zelfs die schelen in leeftijd niet veel met mij. Alles is betrekkelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten